Mómy terôzki razinku czôs na grziby. Ludzie zbiyrajóm roztomajte zorty grzibóm a pojstrzód nich pewnikym i lisówki, mianowane tyż kajniykaj żółciokóma. I ze tych żółcioków idzie uwarzić szmektno zupa.
Nôjprzodzij trza narychtować: fónt (pół kilo) łoszkrobanych kartofli, dwadzieścia deka lisówek, dwa wyrfle bulijónu, ździebko kimlu, dwie łeżki łoctu winnygo, dwa kónski szmiyrkyjzy, jajca (po jednym na talyrz), sól, peterzila abo dil.
I tak: bierymy wele dwadzieścia deka świyżych lisówek (mogóm tyż być słóne ze krauzy), łoszpluchtómy je gynał ze piôsku, zatym trza je pokroć na rube kónski i wciepujymy do garca ze półtora litra wody driny. Wciepujymy dwa wyrfle bulijónu (blank egal jakigo), deczko kimlu i warzymy na maluśkim łogniu jakiesik pół godziny. Te lisówki, choby je niy wieda jak dugo warzić bydóm tak by tak twarde, ale to żôdyn fyjler. Zatym wciepujymy rajd do garca pokróne kartofle, tak ze pół kilo i dalszij warzymy aże kartofle bydóm miyntke (kole dziesiyńć minutek). Na łostatku wciepujym dwa kónski szmiyrkyjzy (ementaler abo bele jakô inkszô). Muszymy teraz ale côłki czôs ta zupa fest kwyrtlać, aże sie ta kyjza do imyntu łozpuści a niy przichyci sie.
Terôzki wszyjsko doprawiómy solóm i łoctym winnym, dociepujymy ku tymu pokrónego dilu lebo zielónyj peterzili. Serwiyrujymy to, podôwómy ze jajcym uwarzónym na twôrdo.
Ojgyn z Pnioków