Kej inksze rychtujóm sie na lecy jake balangi, to jô sam pospóminóm jak to kejsik, zawdy na łodwieczerz, szło na hulicach, na cestach i przed chałpami trefić na pastuszków lebo – jak to gorole gôdajóm –„Herodów”. Chocia… cosik mi sie zdô, iże niy ma łónych terôzki tela jak za starego piyrwyj, a możno i we niyftorych dziedzinach blank łónych już sie niy trefi.A we czasach, kej jôch bół jesce śpikolym, modym srołóm, zatym już karlusym, ftory fórt sie za dziołchami łobziyrôł, to szło łónych uwidzieć, trefić wszandy. Spómniała mi sie sam terôzki gyszichta, kierôch usłyszôł ci bół łod mojij starki kajsik we tych chudobnych, powojynnych latach piyńćdziesióntych.