W najbliższą niedziele 28 września w Muzeum „Górnośląskim Parku Etnograficznym będzie można odbyć sentymentalną podróż w czasie. Rusza pierwsza edycja imprezy „Miejsca, ludzie, historia”.
Muzeum będzie gościć mieszkańców gminy Lubomia, którzy opowiedzą o historii, tradycji i ludziach związanych z ich miejscem zamieszkania. Ten dzień zostanie poświęcony przede wszystkim kościołowi pw. św. Józefa Robotnika, znajdującemu się na terenie muzeum, który trafił tu z Nieboczowych. Mieszkańcy tej wsi przybliżą jego historię i powspominają wydarzenia, których kościół był „świadkiem”.
Wybór kościółka nie był przypadkowy. To właśnie wieś Nieboczowy niebawem zmieni swoją lokalizację, bo w jej dawnym miejscu powstanie przeciwpowodziowy zbiornik Racibórz Dolny. Ten dzień będzie bardzo ważny dla mieszkańców, bo stanie pod znakiem wspomnień – o swoich korzeniach, dawnych latach i czasie spędzonych na wsi, której niebawem nie będzie.
Impreza „Miejsca, ludzie, historia” to pierwsze z wydarzeń, których celem jest promocja obiektów znajdujących się na terenie Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie”. Od tej pory odwiedzający będą mogli nie tylko zwiedzać obiekty, ale też poznać historię, która nieodzownie łączy się z tym miejscami i tworzy ich niepowtarzalny klimat. Początek o 12.
Tekst i foto: Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny”
Kościół św. Józefa Robotnika z Nieboczów
Drewniany kościół pod wezwaniem św. Józefa Robotnika przeniesiono w 1997 r. do Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie” Pierwotnie świątynia została wzniesiona w Nieboczowach, w 1791 roku (gmina Lubomia, powiat wodzisławski) i usytuowana w rozwidleniu dróg, w centralnej części wsi. Kronika parafialna podaje, że w tym miejscu wcześniej znajdowała się – wymieniana w źródłach z 1416 r. – niewielka drewniana kaplica datowana na rok 1380. Legenda głosi, że w kaplicy modlił się król Jan III Sobieski podążający w 1683 r. na odsiecz Wiednia. W 1791 r. dobudowano do kaplicy nawę oraz przedsionek i w tym kształcie kościół przetrwał do naszych czasów. Fundatorami tego przedsięwzięcia była rodzina Zdrzałków. Obraz ołtarzowy -przedstawiający św. Józefa – został podarowany przez rzeźnika z Bogumina (czeski Bohumin). Ofiarował on także srebrną monetę z przeznaczeniem na konserwację obrazu. Moneta – z wizerunkiem króla i napisem: DG. Frid. August Rex Polonorum – została umieszczona na odwrocie ramy. Niestety obraz i moneta nie zachowały się do czasów współczesnych.
Z czasem, niewielka świątynia w Nieboczowach przestała mieścić wiernych i w latach 1929-31 wzniesiono w innym miejscu nowy, murowany kościół. Po II wojnie światowej kościół drewniany uległ znacznym zniszczeniom i dewastacji.
W 1971 r. kościół przeniesiono do nowo powstałej parafii w Kłokocinie. Z czasem wzniesiono tu murowaną świątynię a drewniany kościół, po raz drugi, przeniesiono tym razem do Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie”.
W czasie liturgii poświęcenia w ołtarzu kościoła zostały złożone relikwie świętego Gaudentego Męczennika.
W 1998 r. Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie” otrzymało I nagrodę w konkursie pt.: „Najciekawsze Wydarzenie Muzealne Roku 1997”, za realizację całości prac związanych z przeniesieniem i udostępnieniem kościoła z Nieboczów.
Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej Województwa Śląskiego.