Niecodzienny eksponat można oglądać w Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie”. Co ciekawe – w muzealnych zbiorach znajduje się on od 1977 roku.

To właśnie w tym roku został przekazany GPE przez Muzeum w Gliwicach. Zarejestrowany pod numerem inwentarzowym GPE-5262 czekał spokojnie w muzealnych zbiorach na konserwację, która miała miejsce dopiero od maja do grudnia 2016 roku. Jak mówi dyrektor muzeum Andrzej Sośnierz nikt nie spodziewał się, że eksponat ten czyli skrzynia dębowa z żelaznymi okuciami to tak cenny i interesujący przedmiot. – Przez wiele lat stała zapomniana w narożniku jednego z naszych budynków, nikt specjalnie nie zwracał na nią uwagi. Gruntowne prace konserwatorskie ujawniły, jakim unikatem jest prezentowany zabytek. Do tej pory nieznane było jego pochodzenia. Dzięki badaniom dendrochronologicznym i dużemu podobieństwu do drewna wykorzystywanego przy budowie Kościoła w Gliwicach-Ostropie pojawiły się przypuszczenia, że skrzynia może pochodzić właśnie stamtąd. Słoje naszej skrzyni bowiem są niemal identyczne, jak te z gliwickiego kościoła. Pobrana do badań próbka ujawniła, że ostatni słój pochodzi z roku 1515. Skrzynia została wykonana z drewna dębowego ściętego w około 1520 roku, okuto ją blachami i taśmami żelaznymi, szacujemy zatem, że powstała około 1525 roku – mówi Andrzej Sośnierz. Interesującym jest fakt, że została zrobiona z jednego kawałka drewna, a jej wnętrze wydrążono z pełnego pnia drzewa dębowego. – Jest to niewątpliwie najstarszy nasz obiekt, który w końcu został doceniony i z takiego zapomnianego, zaniedbanego stał się naszą chlubą, powodem do dumy, eksponatem, którym chętnie się chwalimy – podkreśla dyrektor Sośnierz.

Skrzynia ma 222 cm długości i 54 cm wysokości i 58 cm głębokości. Jest to eksponat dworki bądź kościelny, w którym najprawdopodobniej przechowywano kosztowności, szaty, bądź ważne dokumenty.

Prace przy częściach drewnianych: Paulina Chyłka, Małgorzata Książek, – przy częściach metalowych: Piotr Sworzeń, badania dendrochronologiczne:  Aleksander Konieczny.

Hanna Grabowska-Macioszek