Już niedługo miasteczko akademickie przy ulicy Bankowej może przypominać zabudowania skupione wokół prężnie prosperującego browaru. A sami studenci i pracownicy naukowi Uniwersytetu Śląskiego poznają tajniki fachu browarniczego.
A wszystko za sprawą nowej inwestycji, jaka szykuje się w dawnym budynku uczelnianej stołówki. Obiekt, który od dłuższego czasu stoi bezużytecznie, przemieni się w miejsce warzenia piwa studenckiego. Jak nietrudno się domyślić żacka brać jest pomysłem zachwycona.
Więcej na ten temat w specjalnym materiale przygotowanym przez dziennikarzy Telewizji Internetowej UŚ TV.
http://www.youtube.com/watch?v=rLGTHiEXLIg&feature=youtu.be
Uwierzyliście? Jeśli tak, to zapraszam do lektury tekstu, na temat dnia robienia sobie nawzajem dowcipów – Prima Aprilis.
Mōj Prima Aprilis…
A u mie to rōłzczasu bōło tak. Wlazuja kiejsik ździebko chycōny do chałpy, piera sie do mojij izby. I wiycie? Mało mie pierōn niy prasknōł. Wystǒwcie sie ino taki sztelōng, takǒ laga:
Na stole zbōnek ze richticznym bōnkafyjym, kole tego lampus ze kōniakiym, na terinie pǒra zortōw kołocza i zisty, pokrōno szinka i deczko inkszego wusztu, jajca we kielōnkach (tak jak mōm rǒd – blank na miyntko), kiszczōne łogōrki i jesce zaprawiōne zajynczǒki, lisōwki i szampinioki. A wszyjsko to rychtujōm dwie gryfne dziołchy. Jezderkusie! Jakie gryfne, szykowne i wizgyrne. I blank ci na sia nic niy majōm krōm takich szlajfkōw na tych pǒłnych szōstkach i jednyj cieniuśkij szlajfetce tam kaj moja świekra nosiōła barchany. I take blank szokuladowe, czǒrne wosy aże do łogibōw, nō chnet do rzici. Ludzie, przeca to ło rozum idzie przijńś. Wyparfinowane, frisznie wōniōnce choby dziepiyro co ze badywanny wyleźli.
– Panie Ojgyn – pado ci ku mie jedna, ta wiynkszyjszǒ – a cobyście sie tak sam nǒjprzodzij winszowali, kafyj eźli tyj?
– A może być tyj, dziołcha – gǒdōm blank poleku, ze rułōm, opaternie boch przeca niy jes taki szust i wrziciwrzǒł, cobych wszyjsko kciǒł łorǒz – mōm barzij rǒd tyj, bo po bōnkawie mi sie druk dźwigo.
Łobie ci sie ku tymu tak szykownie gibiōm choby te, co to bez lato sztartujōm we kōnkursie „miss” potoplanyj ōłberhymdy. Nō, czułech ci sie choby jakisik Beduin we tym jego „seraju” abo „harymie”. I łorǒz suchōm, a sam ze drugij izby wrzescy moja Elza:
– A dyć ustōń sie durch gawcyć we ta gipsdeka, ino bier waszkorb i podwiyl niy narychtuja śniǒdaniǒ, targej ze praniym na gōra.
I zarǒzki łodezwała sie tyż jesce moja świekra, coby ji przi szczewikach szplatki zasznōrować i sknōłtlować.
A jǒ ci medikowǒł, iże fajniście mi sie tyn dziyń napocznōł, tak jakosik inakszij, gryfnij a sam mǒsz, łod rana zmierzłǒ baba i jesce ku tymu jakosik robota, kiej ci jǒ zawdy miǒł rǒd jak grace i szłapy mieli pokōj a gowa blank myśleć niy musiała.
– Gryfny dziyń, a dyć jes gryfny dziyń ty giździe diosecki – wyrcy ze antryja moja Elza – przecamć dzisiǒj mǒsz szykowny „prima aprilis” ty mamlasie. Cōżeś ty sie miarkowǒł, Pōnbōczka żeś pod kolana łobłapiōł i ino ci mode baby we gowie, stary purcie!
Ojgyn z Pnioków
rōłzczasu – pewnego razu,
ździebko chycōny – podpity, wstawiony,
prać sie do – wchodzić (nieproszony),
wystawić sie – wyobrazić sobie, uzmysłowić sobie,
sztelōng – ustawienie, porządek, układ,
zbōnek – dzbanek,
bǒnkafyj – kawa prawdziwa,
terina – półmisek szklany,
zajynczoki – podgrzybek (zajęczak),
lisōwki – grzyby kurki,
szampinioki – pieczarki,
szlajfka – wstążka,
barchany – majtki z grubej flaneli,
łogiby – biodra,
ze rułōm – spokojnie, ze spokojem,
szus – barwaniec, raptus,
wrziciwrzôł – człowiek porywczy, raptus,
druk – ciśnienie,
potoplanô ónterhymda – mokry podkoszulek,
gipsdeka – sufit,
waszkorb – kosz na bieliznę,
antryj – przedpokój,
mamlas – mazgaj, niedojda, niezdara, niezguła,
stary purt – starszy nieznośny człowiek, stara pierdoła,