Po prôwdzie to już podzim, ale kartofle ćkómy sam u nôs na Ślónsku bez côłki rok. Beztóż tyż terôzki możno ło szmektnych kartoflach we łostryj skorupinie.

Bierymy kole kila modych, jednako srogich kartofli, gynał je łoszpluchtómy i warzymy bez łostruganiô do miyntkości we łosolónyj wodzie ze kimlym. Zatym muszymy je łodlôć na cedzitu, przelôć zimnóm wodóm i łobrać.

Terôzki trza wyndzónô szpekzajta pokroć we ciyniuśke szajtki. Kôżdy kartofel łowinóńć gynał takóm szajtkóm szpekzajty. Wszyjske wrajzić, poukłôdać we nôczyniu strzimałym na gor. Wrażujymy to wszyjsko rajn na pojstrzodek do bratruły łozgrzónyj kajsik do 220 gradusów. Skwarzymy to bez piynôście – łoziymnôście minutek.

Zatym bierymy dil, peterzila zielónô, sznitloch, gynał je szpluchtómy we wodzie i na łostatku trza ta ziyliny potnóńć, posiekać.

Na łostatku wycióngómy pieczoki ze bratruły, posujymy je z wiyrchu gryfnie zemlytymi korzynióma, dilym, peterzilóm i sznitlochym, wykłôdómy wartko na talyrze i podowómy ze ciupiónkóm abo zielónym szałotym polónym zółzóm „winegret”!

łostry – (tutaj: chrupiący);

szkorupina – skórka;

łoszpluchtać – 

kimel – kminek;

wyndzónô szpekzajta – boczek wędzony;

szajtka – plasterek;

nôczyni strzimałe na gor – żaroodporne naczynie;

pojstrzodek – środek (tutaj w połowie wysokości);

bratruła – piekarnik;

skwarzić – piec;

dil – koper (tutaj koperek);

peterzila – pietruszka zielona;

sznitloch – szczypiorek;

pieczoki – pieczone ziemniaki;

posuć – posypać;

zemlyte korzyni – zmielony pieprz;

ciupiónka – sałatka warzywna;

szałot zielóny – zielona sałata;

zółza – sos;

Ojgyn z Pnioków